اینها تصاویر دختران جوان است که در عراق و سوریه با داعش می جنگند. اما در پشت این لبخندها، داستان های ناگفته ای نهفته است. یک دختر عضو پ.ک.ک در این ویدئو می گوید: “آنها آمدند و مرا ربودند. ۱۲-۱۱ ساله بودم.”

گروه های مورد تحقیق ما در شنگال و در اقلیم کردستان به پ.ک.ک وابسته هستند.

یک عضو سابق و جداشده دیگر پ.ک.ک می گوید: “ما به خانه مردم می رفتیم اگر مثلا دو پسر داشتند یکی را با زور برای عضویت با خود می بردیم.

خبرنگار خطاب به یک مسئول اقلیم کردستان می گوید: شما می گویید پ.ک.ک مخمور را به یک پایگاه نظامی تبدیل کرده است و همه پناهندگان از جمله زنان و کودکان باید آموزش نظامی ببینند.

این مسئول می گوید: بله درست است.

– اگر چنین است پس می توان گفت سازمان ملل با یک مشکل مواجه است چون این باید یک کمپ پناهندگان باشد.

مسئول سازمان ملل در اقلیم کردستان در پاسخ به این سوال می گوید: من صلاحیت پاسخ دادن به این سوال را ندارم و شما می توانید از مسئولان رده بالا بپرسید.

یک مسئول دیگر سازمان ملل می گوید: بله این مسئله صحت دارد و ما تلاش می کنیم حل کنیم و مذاکراتی در این زمینه داریم. این مسئله ای دیپلماتیک است و از کانال خود حل می شود.

یک عضو کرد در مخمور – که از ترس نمی خواهد دیده شود – می گوید پ.ک.ک در همه جای مخمور حضور دارد. آنها در همه جای کمپ جاسوس دارند. با مردم صحبت می کنند و تلاش می کنند تا متقاعد کنند و به عضویت درآیند.

این دختر نیز یکی از صدها دختر قربانی این گروه است که به عضویت پ ک ک در آورده می شوند. او می گوید:

• من واقعا برای پدرم متاسفم که بیکار بود. وقتی عضو ی.پ.گ. شدم، ۱۱ سال داشتم.

ما به یک کمپ پر از گرد و خاک در اقلیم کردستان رفتیم. این دختر به این کمپ فرار کرد زمانی که داعش شکست خورد. داستان او در سال ۲۰۱۴ در شهر عراقی شنگال شروع شد. زمانی که داعش به شهر ایزدی شنگال نزدیک می شد. پیشمرگه ها عقب نشینی کردند و راه را برای داعش باز نمودند تا ایزدی ها را قتل عام نماید. این سبب شد تا گروهی دیگر با عناوین مختلف ی.پ.گ./ی.ب.ش. (یگان های مدافع خلق/یگان های مقاومت شنگال) وارد منطقه شدند. اما همگی هویت واحدی به نام پ.ک.ک داشتند. این سبب شد تا ترکیه حساس شود. پ.ک.ک  در سال ۱۹۷۸ تاسیس شد. هدفش استقلال و جدایی طلبی است. تاکنون جان بیش از ۴۰ هزار نفر را گرفته است. آمریکا تلاش کرد تا هویت واقعی ی.پ.گ. را پنهان سازد.

مارک تونر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا می گوید: ما به پ.ک.ک به عنوان یک گروه تروریستی خارجی نگاه می کنیم و در میدان جنگ نیز جایی برای آن نداریم.

“اشتون کارتر” وزیر دفاع وقت آمریکا نیز اعتراف کرد پ.ی.د همان پ.ک.ک است. از وی می پرسند این گروه با پ.ک.ک ارتباط دارد. وی تایید می کند. پ.ک.ک در لیست تروریستی ترکیه و آمریکا قرار دارد.

ارتش آمریکا نیز روابط بین پ.ک.ک و ی.پ.گ. را تایید کرده و در گزارشی در سال ۲۰۱۶ این را اعلام کرده و می گوید ارتش آمریکا نمی تواند به صورت مستقیم با یک گروه تروریستی وارد مذاکره شود لذا برای این هدف از طرف ثالث استفاده می کند. حتی از پیشمرگه نیز برای این هدف استفاده شده است. ارتش آمریکا اعتراف می کند پ.ک.ک بخشی از خاک عراق را اشغال کرده است. وحشیگری های زیادی توسط داعش علیه ایزدی ها صورت گرفت و سپس پ.ک.ک نیز مرتکب وحشیگری ها علیه آنها شد.

خبرنگار می گوید: در معبد ایزدی ها با یک خانواده ایزدی آشنا شدیم که قبلا پدر و دختر هر دو از اعضای شاخه پ.ک.ک در آنجا بودند اما فرار کردند. این کرد ایزدی می گوید:

وقتی آنها را دیدیم گفتیم شاید برای حفظ جان ایزدی ها آمده اند. وقتی با زبان خوش با من حرف زدند و مرا برای آموزش به قندیل بردند. ما را برگرداندند و گفتند برای حفظ مردم آمدیم اما در عمل دیدیم نه تنها حفظ مردم نبود بلکه نابودی مردم بود. اول به آنها باور داشتم و حتی خودم یک مسئول شدم. متوجه شدم حفظ مردم در کار نیست بلکه نابودی مردم در برنامه آنها قرار دارد.

دختر وی نیز می گوید: وقتی پدرم عضو شد گفتم سرانجام مرا نیز عضو خواهند کرد. پدرم گفت خودم را مخفی کنم اما جایی برای مخفی شدن نداشتم. اعضای پ ک ک آمدند و مرا با زور بردند. من ۱۱ یا ۱۲ سالم بود.

پدر دختر می گوید: من یکی از افرادی بودم که به خانه مردم می رفتیم. اگر مثلا دو پسر داشتند یکی را به زور می بردیم. اگر دو دختر و دو پسر داشتند یک پسر و یک دختر را به زور به سربازی زوری می بردیم. هر کار بدی را انجام می دادیم.

دختر می گوید: وقتی من عضو پ ک ک شدم تعداد زیادی کودک هم سن و سال من وجود داشت. اعضای دختر قدیمی پ ک ک نزد ما می خوابیدند.

پدرش می گوید: بعضی از کودکان را برای جنگ و بعضی را نیز برای بمبگذاری می برند. تعدادی هم برای کارهای سازمانی هستند. آنها به صورت گروهی به ایران و ترکیه و سوریه فرستاده می شوند. آنها محدودیتی نداشتند پ ک ک بالاخره راهی پیدا می کرد.

دختر می گوید: وقتی در مقر بودیم به هیچ کس اجازه نمی دادند با پدر و مادر خود دیدار کند. به والدین می گفتند فرزند خود را فراموش کنید و به ما عادت نمایید.

پدرش در ادامه می گوید: افراد ۱۲ یا ۱۳ ساله و حتی گاهی ۹ یا ۱۰ ساله در بین آموزشی ها داشتیم. آنها برای جنگ و تعدادی نیز برای عملیات انتحاری هستند. گروهی نیز در کارهای سازمانی فعال بودند.

دختر وی می گوید: آنها به ما می گفتند دولت ترکیه و پیشمرگه دشمن ما هستند. وقتی با آنها روبرو شدید باید خودتان را منفجر کنید. به ما نشان می دادند چگونه مردم را بکشیم. مهم نیست ایران یا عراق یا هر جای دیگری باشد.

این صفحه وب سایت خبرگزاری فرات وابسته به پ.ک.ک است. در مورد حملات انتحاری اطلاعات دارد. یعنی در مورد کسانی که به خاطر پ .ک .ک خود را فدا کرده اند. شبه نظامیان را برای عملیات انتحاری به کشتن می دهند و سپس از آنها تمجید می کنند و از دیگران می خواهند تا به پ.ک.ک بپیوندند.

یک عضو سابق پ.ک.ک می گوید: در پ.ک.ک افراد کم سن و سال حتی ۱۰ ساله را نیز به جنگ می فرستند. البته کودکان از ما شجاع تر و از لحاظ ذهنی آماده تر بودند. اگر کودکی عضو پ.ک.ک می شد خواه اهل ایران، ترکیه، سوریه یا عراق اگر خیلی پیگیر سرنوشت فرزندش می شد، پ.ک.ک آن کودک را می کشت. می گفتند شهید شده و شهیدان نمی میرند و تمام!

یک عضو سابق دختر می گوید: گاهی به ما کاربرد اسلحه را نشان می دادند و گاهی نیز کتاب هایی را به ما نشان می دادند. یعنی کتاب های عبدالله اوجالان.

پ.ک.ک گروهی مارکسیستی-لنینیستی با ترکیبی از ناسیونالیسم کردی به رهبری عبدالله اوجالان است.

در این فایل یک عضو ی.پ.گ./ی.پ. ژ. می گوید برای عبدالله اوجالان به جنگ آمده ایم و برای او کشته می شویم. ما برای همه زنان خاورمیانه می جنگیم.

یک عضو سابق پ.ک.ک پس از این می گوید: پ.ک.ک برای اوجالان می جنگد نه برای کردها و هدف پ.ک.ک سلطه بر خاورمیانه است. مدعی جنگ برای همه بخش های کردستان است اما دروغ می گوید فقط برای عبدالله اوجالان می جنگد.

این دختران جوان باید از همه چیز از جمله مادر شدن چشم بپوشند.

یک عضو سابق دختر می گوید: وقتی عضو شدیم از ما خواستند لخت شویم. گفتیم زشت است و نمی توانیم. گفتند باید لخت شوید. آنها قسمت برجسته آلت تناسلی ما را بریدند.

یک عضو مرد سابق پ.ک.ک می گوید: حتی به من گفتند باید دخترت را بکشی چون با ما نیست لذا اسلحه را به سمت او نشانه رفتیم. خودش را پشت مادرم قایم کرد و با التماس مادرم او را نکشتم.

عضو سابق دختر می گوید: دوستان من در قندیل هستند و نمی دانم آیا زنده مانده اند یا نه.

عضو مرد می گوید: ما نمی دانستیم چنین است فکر می کردیم برای احقاق حقوق خود آمده ایم. من به خودم گفتم برای جنگ با داعش آمده ایم نه این که کودکان مردم را به زور ببریم. لذا تصمیم گرفتم فرار کنم.

در سال ۲۰۱۵ محققانی از دیده بان حقوق بشر به مقرهای شمال عراق رفتند تا در مورد استفاده پ ک ک از کودک سربازان تحقیق کنند.

بیل وان اسولد از دیده بان حقوق بشر می گوید: ما تحقیق کردیم و دیدیم در ی.پ.گ./ی.پ.ژ. افراد کم سن و سال می جنگند. در اقلیم کردستان و در شنگال هم دختران و هم پسران کودک را به جنگ می بردند. این گروههایی که در اقلیم کردستان و در شنگال مورد تحقیق قرار دادیم به پ.ک.ک وابسته هستند. البته تبلیغ می کنند که ی.پ.گ. از پ.ک.ک مستقل است. تصاویری از رقه در سوریه از ۱۷ اکتبر وجود داشت که کودک سربازان پ.ک.ک  را نشان می داد و در مراسم های آنها نیز تصاویر کودک سربازها نمایان بود. اینها اعضای گروههای وابسته به پ.ک.ک و در کنار عکس هایی از اوجالان بودند. عکس هایی از دختران زیر ۱۷ سال نیز بود که یونیفرم و اسلحه داشتند. متاسفانه این مسئله نادیده گرفته شده و آمریکا هم قوانین خود را نادیده می گیرد که می گوید نباید به گروه هایی کمک نظامی کند که کودک سرباز دارد. عراق از جمله کشورهایی بود که گروههای مختلف آن کودک سرباز داشتند اما آمریکا بر خلاف قوانین خود باز هم به عراق کمک نظامی کرد. کشورهای غربی به ویژه آمریکا علنا مسئله کودک سربازان در گروه های مسلح را نادیده می گیرند.

در اوایل سال ۲۰۱۷ فرماندهی مرکزی آمریکا عکس دو عضو پ.ک.ک را توئیت کرد. عکس های اوجالان روی یونیفرم آنها بود. در عکس می گفت این دختران علیه داعش مبارزه می کنند اما مشکل این بود که این دختران کمتر از ۱۵ سال داشتند.

نماینده دیده بان حقوق بشر در این زمینه می گوید: ما در سنجار به صورت مستند دریافتیم در یک مورد دختری ربوده و به عضویت در آورده شده بود اما تلاش کرد آنجا را ترک کند یعنی فرار کند. وی حین فرار یک پایش شکست. او ایزدی بود. به مردم پناه برد و مردم تلاش کردند او را مخفی نمایند. یک مرد و زن از یگان او آمدند مردم را تهدید کردند لذا آن دختر را با خود بردند. سپس اعلام کردند او خودکشی کرده است اما او را کشته بودند.

یک نشریه معتبر بین المللی مطلبی همراه عکس را به جنگ زنان عضو پ.ک.ک اختصاص داد اما مشکل این است که این دختران زیر سن قانونی بودند. آنها ۱۲ و ۱۴ ساله بودند اما برای جنگ علیه داعش به کار گرفته می شدند. این یعنی جنایت جنگی صورت گرفته است. اما آنچه آمریکا جدی گرفت ادامه حمایت از پ.ک.ک و شاخه های آن بود. در صفحه ۲۱۵ گزارش آمریکا در مورد قاچاق انسان در سال ۲۰۱۷ می نویسد “پ.ک.ک در سطحی گسترده به ویژه از طریق گروه های وابسته به خود در عراق از کودکان به عنوان سرباز استفاده می کند.” در صفحه بعد نیز می نویسد “پ.ک.ک و یگان های مقاومت شنگال وابسته به پ.ک.ک از دختران و پسران کودک ایزدی و کرد به زور برای جنگ و تدارکات جنگی استفاده می کند. پ .ک.ک در ترکیه نیز افراد کم سن و سال را با زور به جنگ می برد.”

مسئول ناحیه سنون در شنگال به خبرنگار می گوید: من در این ناحیه بودم. داعش به منطقه آمد. پ.ک.ک وارد این ساختمان شد و جالب این که پ.ک.ک قبل از داعش وارد اینجا شد! من فقط مهر رسمی اداری را برداشتم و پ.ک.ک جای من نشست. بعدا پ.ک.ک هم به یک بازی قمار برای مردم منطقه تبدیل شد. برای ما سوال بود چطور سه عضو مرد و چند عضو زن پ.ک.ک در اینجا بودند و داعش همه جا را گرفته بود اما کریدور برای غیرنظامیان باز شد و گفتند باز کردیم این برای ما شک ایجاد کرد که با داعش همدست است. اعضای پ ک ک بازرسی می کردند، خانه ها را تفتیش می کردند، با تبلیغات خود شستشوی مغزی می دادند یعنی برای کودکان تبلیغ می کردند تا آنها را به جنگ ببرند. مراکز آموزشی را در منطقه سردشت عراق و قندیل هم باز کردند تا این افراد را آموزش دهند. کودکان را از سوریه آورد و به عنوان مسئول ایست بازرسی قرار داد. خودم با چشم خودم دیدم. این افراد همگی خارجی اند و با نام مستعار. اتباع سوریه و ترکیه هستند. معلوم نبود کی به کیه. مسئله دیگر این که به هر کدام مراجعه می کردیم می گفت من مسئول نیستم و بالاخره نمی دانستیم با چه کسی طرف هستیم. در همه جلسات خود به مشکل این کودکان می پردازیم. آنها اصلا حاکمیت ما را به رسمیت نمی شناسند. نیرویی خارجی هستند و بر آنها کنترل نداریم. وقتی غیرقانونی هستند یعنی عراق را به رسمیت نمی شناسند. حکومت ما را به رسمیت نمی شناسند.

مسئول سنجار می گوید این راه منتهی به موصل را روی دو بار طی می کند که تحت کنترل ایست های بازرسی پ ک ک قرار دارد.

یک کرد ایزدی در این فایل می گوید: پ.ک.ک باید خاک ما را ترک کند چون بیگانه است و از خارج آمده است. حالا که داعش نیست بهانه ای برای ماندن ندارند و باید بروند.

نماینده دیده بان حقوق بشر می گوید: وقتی می دانید بچه شما را ربوده اند و می دانید دست کیست نمی توانید کاری کنید در اینجا چنین است چون در عوض تهدید نیز می شوید. اگر شکایت کنید حتی دیگر امنیت نیز نخواهید داشت. اگر شجاع باشید و شکایت کنید نتیجه آن نیز ناامیدکننده است چون هرگز بچه خود را نخواهید دید.

بعضی ۹ ساله بودند که ربوده و عضو شدند و بعضی نیز کمی بزرگتر. گروهی نیز به خاطر فقر عضو می شوند و گروهی نیز برای انتقام از داعش که خانواده آنها را کشته است. یک گروه تروریستی نیز از این وضعیت بهره برداری می کند و نام آن گروه تروریستی پ .ک.ک است. گروهی که کودکان را به عضویت در می آورد و یک شریک کشورهای غربی است تا در عراق و سوریه با داعش بجنگد.

ادامه دارد….

مشاهده ویدئو در لینک زیر..

(کودکان فراموش شده در پ.ک.ک – قسمت اول) PKK’s child recruitment: Forgotten Children – Part 1