عبدالله بختیار
* دانشجوی دانشگاه آمریکایی سلیمانیه (American University of Iraq – Sulaimani)
کوردپاریز : یادداشت تحلیلی پیش رو از سوی یکی از مخاطبان کوردپاریز ارسال گردیده است
بالاگرفتن اختلافات داخلی بین سران کودار و پژاک با پ.ک.ک از زمانی آغاز شد که وضعیت پ.ک.ک در ترکیه بر هم خورد و اوضاع در مناطق کوردنشین سوریه به سود شاخه سوری پ.ک.ک رقم زده شد. از آن پس بود که پ.ک.ک بسیاری از نفرات شاخص خود در شاخه های عراق و پژاک را برای حفظ موقعیت خود به سوریه فرستاد . افرادی نظیر امیر کریمی با نام مستعار مزدک از جمله این افراد بودند. در این شرایط اولویت پ.ک.ک تغییر کرده بود و همه چیز را در حفظ مناطق کردنشین سوریه می دید .
از طرفی دپوی اعضای پژاک و کودار در قندیل موجب بروز نارضایتی هایی شده بود که همراه با ریزش نیروها بود و تعداد افراد جدا شده از این گروه مسلح جدایی طلب را روز به روز افزایش می داد . روندی که همچنان ادامه دارد . اما در اوج اختلافات پژاک و کودار به ناگاه حاجی احمدی از پژاک و ریزان جاوید از کودار کنار گذاشته شدند و به جای آنها سیامند معینی که به دلیل قتل پدرش توسط جدایی طلبان حزب دمکرات کینه قدیمی نسبت به این گروه که اکنون تبدیل به رقیب پژاک در جدار مرز عراق و ایران شده است دارد ، قرار گرفت و به جای ریزان جاوید که اکنون به سوریه تبعید شده است، برادر سامان رسول پور خبرنگار پوششی پژاک در سوئد و دوست قدیمی سیامند معینی قرار گرفت.
پس از آن بود که سامان رسول پور که در چند سال اخیر به دلیل بروز اختلافاتی با پژاک به ارتباط با برخی مراکز امنیتی اروپایی و آمریکایی می پرداخت، وارد ارتباط گسترده ای با پژاک و البته کودار گردید و بصورت مستمر بین استکهلم و سلیمانیه در تردد قرار گرفت . پژاک و کودار که تا قبل از این بیانیه های رادیکال و شفافی صادر می کرد به یکباره اقدام به نگاشتن بیانیه هایی کرد که با ابهام در موضع گیری و دوگانگی همراه بود . برای اولین بار یک گروه مسلح جدایی طلب کورد در ابتدا اقدام به تحریم انتخابات در ایران نکرده و البته با نوعی به ظاهر ساده لوحی برای حاکمیت مستقر ایران راهبرد نگاری کرده است. هر چند اخباری در دست است که پژاک و کودار نیز انتخابات ریاست جمهوری در ایران را تحریم خواهند کرد ولی سابقه این تحریم ها نشان داده که بدنه جامعه ایران چندان توجهی به این احزاب و جریانات اپوزسیون خارج نشین ندارد. 
در انتخابات های گذشته نیز علیرغم تحریم انتخابات از سوی جریانات اپوزسیون میزان مشارکت نقاطی که بیشتر مورد تاکید این جریانات بوده بسیار بیشتر از حد ارزیابی های رسمی صورت پذیرفته است. بهر روی نشانه هایی وجود دارد که بیانیه های پژاک و کودار توسط سامان رسول پور نگاشته میشود و بررسی ادبیات بکار رفته در این بیانیه ها تایید کننده این تحلیل است.
اما اینکه سامان رسول پور بیانیه های پژاک و کودار را نگاشته باشد از چه جهت مورد توجه قرار گرفته است ؟
پاسخ به این سوال می تواند پشت پرده رفتارهای جدید کودار و پژاک را نمایان سازد، چرا که پژاک و کودار با اعمال نظر مستقیم سران پ.ک.ک در مسیر مشخصی قرار گرفته که همراه با نوعی بی عملی موجب گردیده تا بسیاری از اعضای این گروه جدایی طلب دچار سرخوردگی شده و نسبت به شرایط موجود حالت اعتراضی به خود بگیرند . به همین دلیل است که پ.ک.ک یک زندان اختصاصی در قندیل برای نفرات پژاک و کوادر ایجاد کرده و بر اساس اخباری که بعضا از سوی نفرات جدا شده از پژاک و کودار رسانه ای میشود تعداد این افراد زندانی قابل توجه می باشد.
این وضعیت در پژاک و کودار سبب گردیده تا با تزریق ایده جدید ضمن مشغول سازی درون تشکیلاتی فضای متشنج داخلی را آرام نمایند. از سویی دیگر جریانات نو محافظه کار آمریکایی که گرایش شدیدی به گروه های رادیکال و برانداز دارند نیز اصرار دارند تا با غیردمکراتیک نشان دادن فضای حاکم بر ایران رفتارهای رادیکال علیه ایران را توجیه کنند و یکی از ماموریت هایی که سامان رسولپور آن را دنبال میکند این مسئله است .
هر چند بر خلاف آنچه که اندیشکده های وابسته به نومحافظه کاران آمریکایی دنبال میکنند جریان حاکم بر ایالات متحده علیرغم ژست های رادیکال، کمتر در فضای عملگرایی رادیکال قدم خواهد زد و اقتدار داخلی و منطقه ای ایران عامل موثر و بازدارنده ای در این جهت می باشد.
