توسعه ی اقتصادی در مناطق کردنشین غرب کشور همواره یکی از مطالبات اصلی و به حقِ شهروندان کُرد ایران از دولت ها بوده است.

.

هر چند انتقادهای جدیی به عملکرد دولت ها در مناطق کردنشین غرب کشور وارد است اما در سالهای اخیر دولت برای توسعه ی مناطق کُردنشین غرب کشور عزم جدی داشته و در این راه گامهای خوبی نیز برداشته شده است.

.

در کنار موانع توسعه اقتصادی، کافی نبودن اعتباراتِ تخصیص یافته به بخش های عمرانی، صنعتی و کشاورزی در مناطق کردنشین، طی سالهای اخیر اقدامات گروهک های تروریستی تجزیه طلب، یکی از چالش های جدی بر سر راه توسعه ی این مناطق بوده است و این موضوع، مصداق بارز تروریسم اقتصادی همسو با منافع بیگانگان است.

.

 در میان این گروهک ها، شاخه ضد ایرانی پ.ک.ک موسوم به پژاک یکی از بازیگران اصلی و مجری این توطئه محسوب می شود. گروهک تروریستی پژاک ارگان رسانه ای پ.ک.ک و به مدد رشد شبکه های اجتماعی با جریان سازی و پمپاژ خبرهای سراسر کذب و با استفاده از عناوینی همچون توسعه نیافتگی،  بیکاری و نارضایتی  به عنوان ابزاری برای واگرایی کُردهای ایران از دولت مرکزی استفاده می کند و در راستای همین هدف هرگونه تلاش برای رشد و توسعه مناطق کردنشین را خلافِ منافعِ خود می داند.

.

پ.ک.ک برای پیشبرد اهداف خود در کنار جنگ روانی و فضا سازی رسانه ای، هر از گاهی با اقداماتی همچون: منفجر کردن پل ها، مسدود ساختن راه ها و آتش زدن ماشین های راهسازی، اخاذی از عشایر و قاچاقچیان و کاسبان مرزی، انفجار خطوط انتقال گاز و  ……  تلاش می کند تا در روند رو به رشدِ توسعه اقتصادی در مناطق غرب کشور اختلال ایجاد کند.

.

رقابت بر سر اخاذی و باجگیری از مردم توسط گروهک های تروریستی مستقر در شمال عراق به قدری است که بارها پ.ک.ک و حزب دمکرات بر سر این مسئله برای دریافت اخاذی بیشتر، با هم درگیری داشته اند.

.

مقامات اقلیم کردستان نیز به کرات اعلام کرده اند: پ.ک.ک، نواحی مرزی اقلیم با ایران را در کنترل خود دارد و در این نقاط از قاچاقچیان و کاسبکاران مرزی، اخاذی و باج گیری می کند. کولبران بیشترین آسیب را از این گروه دیده اند.

.

گروهک پژاک با هر گونه پروژه راهسازی و عمرانی مخالف است ودر مسیر این پروژه ها اختلال ایجاد می کند.

.

باج گیری از صاحبان معادن، اخاذی از کارخانه های شن و ماسه، کارخانه های آسفالت سازی، اخاذی و باج گیری از عشایر چالدران، شوط، پلدشت و ماکو در فصل بهار و هنگام کوچ عشایر به ییلاق های کوهستانیِ نزدیک مرز، باج گیری از واحدهای تولیدی کشاورزی، مرغداری‌ها، دامداری‌ها، استخرهای پرورش ماهی، زنبور داران و اخاذی مسلحانه از  کارگاه ‌ها و مراکز تولیدی صنعتی، انفجار خط لوله گاز ایران به ترکیه،  مصداق های دیگری از تروریسم اقتصادیِ پ.ک.ک در مناطق مرزی و کردنشین محسوب می شوند.  

.

اقدامات گروهک پ.ک.ک و پژاک در مناطق مرزی، باعث دغدغه ی صاحبان سرمایه و بخش خصوصی است. چرا که امنیت یکی از شاخصه های اصلی در رشد و توسعه اقتصادی  یک منطقه به شمار می رود. توسعه و آبادانی یک منطقه هم به میزان سرمایه گذاری وابسته است، حال اگر این سرمایه گذاران مدام مورد تهدید، اخاذی و ناامنی گروهک قرار بگیرند، دیگر چه کسی حاضر است در این مناطق سرمایه گذاری کند؟

.

هر چند اقدامات خرابکارانه، مسلحانه و تروریستی گروهک پژاک تاثیری بر اراده بخش دولتی نداشته اما لزوم برخورد قاطع با اقدامات این گروهک تروریستیِ ضد مردمی که اینک به ابزاری در خدمت اهداف نظام سلطه قرار گرفته، به عنوان یک مطالبه ی جدی از سوی شهروندان مناطق کردنشین مطرح است و ضروری به نظر می رسد تا مسئولین به این خواسته‌ی برحقِ مردم توجه کند.