گروهک تروریستی پژاک از بدو تاسیس خود، با هدف قرار دادن خانواده های فقیر، کم اطلاع و ناآگاه و با سوء استفاده از وضعیت معیشتی آنها اقدام به عضو گیری از دل قشر ضعیف جامعه کردی [1] کرده و در خیلی از موارد کودکان را به زور و با تهدید و ارعاب خانواده ها همراه خود به کوهستان منتقل کرده اند.
اما در سال های اخیر علاوه بر نیات شوم سابق خود، در نبود فضای کسب و کار و بیکاری جوانان تحصیل کرده کُرد، سعی کرده خود را از طریق عوامل خود در داخل کشور به این قشر از جامعه کردی نزدیک کرده و با فریب جوانان و وعده زندگی آرمانی و ادامه تحصیل در کشورهای اروپایی، آنها را به جهنم قندیل کشانده و اینگونه زندگی آنها را به تباهی بکشد.
بنا به رسالت ذاتی انجمن کوردپاریز و برای تنویر افکار عمومی این بار به سراغ یک خانواده قربانی رفتیم که فرزندشان پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در حالی که کنکور کارشناسی ارشد هم قبول شده بود، گرفتار وعده های دروغین و پوشالی پژاک شد.
.
آقای عزیزی در صورت امکان معرفی مختصری از خود برای مخاطبان ما داشته باشید.
من پدر افشین عزیزی، اهل بوکان و کارگر هستم. ۵ فرزند، یک دختر و ۴ پسر دارم که افشین پسر سومی من بود. به غیر از افشین بقیه فرزندانم تحصیلات دانشگاهی ندارند و به شغل آزاد مشغولند.
.
افشین متولد چه سالی بود، سطح تحصیلاتش چقدر بود و به چه کاری مشغول بود؟
افشین ۲۸/۰۵/۱۳۶۹در خود بوکان متولد شد. بعد از اتمام دبیرستان برای تحصیل در رشته کامپیوتر وارد دانشگاه آزاد بوکان شد. وی به رشته ای که انتخاب کرده بود بسیار علاقمند بود و حتی بعد از پایان لیسانس، در کنکور کارشناسی ارشد هم پذیرفته شده بود که گرفتار شیاطین پژاک شد.
.
از چگونگی رفتن فرزندتان بگویید، اینکه چه اتفاقی افتاد و چگونه رفت؟
ما تا آن موقع ارتباط افشین با گروهک را نمی دانستیم و به هیچ عنوان هم در خانواده مطرح نکرده بود. فقط قبل رفتن به مادرش گفته بود، به بانه می روم و ما هم فکر می کردیم که پیش دوستان دانشگاهی اش رفته است و به همین دلیل هیچ شکی نکردیم. اگر اطلاع داشتیم یا به نوعی خودش قبلا در خانواده مطرح می کرد، تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دادم. البته من خودم را هم مقصر می دانم. این اواخر با هم به مشکل برخورده بودیم و بگو مگو هم داشتیم.
.
فکر می کنید گروهک تروریستی پژاک با چه وعده ای فرزند شما را فریب داده است؟
افشین بچه درسخوان و زرنگی بود. تحصیلکرده بود و در رشته کامپیوتر فارغ التحصیل شده بود. حتی برای ادامه تحصیل در کنکور کارشناسی ارشد قبول شده بود. من خودم هم یک کارگر هستم و خانواده از لحاظ معیشتی در مضیقه اند. افشین هم بعد از فارغ التحصیلی بیکار بود و گهگاهی کارگری و کولبری می کرد. ولی این برای یک تحصیلکرده خیلی جالب نبود. عوامل گروه در داخل کشور می دانند به سراغ چه کسانی بروند. تحصیلکرده های بیکار در پی رویاهای بر باد رفته خود، فریب گروهک را می خورند. با توجه به روحیاتی که از افشین سراغ دارم، او انسان بلند پروازی بود، شک ندارم او را با وعده زندگی آرمانی و ادامه تحصیل در اروپا به گروه منتقل کردند.
.
تا قبل کشته شدنش با فرزندتان ارتباطی گرفتید، برای برگرداندن وی چه اقدامی کردید؟
یک هفته بعد از ملحق شدن افشین به گروه، مادرش خود را به عراق رساند و به مقر گروه رفت. به هیچ عنوان راضی نشده بودند که حتی وی، پسرش را از راه دور ببیند. هر چه التماس کرده بود، موفق نشده بود. در طی مدتی که در گروه بود یک بار از سوریه تماس گرفت و شدیدا احساس دلتنگی می کرد. دلش می خواست برگردد. ما هم اصرار کردیم ولی گفت تقریبا غیر ممکنه، فرار از گروه به قیمت جان من تمام می شود. می گفت حتی اگر موفق هم شوم، خانواده در امان نمی مانند.
.
چگونه از کشته شدن پسرتان مطلع شدید؟ آیا برای بازگرداندن جنازه وی اقدامی کردید؟
از گروه زنگ زدند و گفتند که پسرتان در سوریه بر اثر بمباران هوایی ترکیه کشته شده است. همان موقع من در عراق بودم. همسر و پسرم برای بازگرداندن جنازه وی به سوریه رفتند ولی موفق نشدند. آنها نهایت لطفی را که می خواستند انجام بدهند این بود که می خواستند جنازه را به اقلیم کردستان منتقل کنند که مقامات اقلیم این اجازه را ندادند.
.
اینکه فرزند شما در سوریه کشته شود، چه معنی دارد؟
حقیقتا این یک مصیبت بزرگی است. من هم درک نمی کنم اگر آنها برای حقوق کردهای ایران می جنگند چرا باید در عراق، سوریه و ترکیه کشته شوند. معلوم است که این گروه ها در رکاب آمریکای ستمکار و برای اهداف آنها در منطقه می جنگند و الا چرا باید فرزند من در سوریه کشته شود؟! حقوق کردها برای این گروه ها بهانه است. ما که در این دو دهه بوجود آمدن پژاک در منطقه هیچ خیری ندیدیم. جز قتل و ترور و اخاذی و باجگیری از کولبران چیزی عائد کردها نشده است.
.
چه انتظاری از مسئولین دارید؟
ما در کردستان هر چه می کشیم از فقر و بیکاری است. از بیکاری تحصیلکرده ها است. این گروه ها قبلا جرات نزدیک شدن به تحصیلکرده ها را نداشتند. اما اکنون با توجه به شرایط و وضع معیشتی، به سراغ تحصیلکرده های ما می روند. مسئولین باید هوشیار باشند. برای بیکاری جوانان ما کاری بکنند. آنها اگر یک شغل آبرومند داشته باشند، محال است به این گروه ها حتی فکر کنند. بنابراین من به شخصه دولت را مسئول چنین اتفاقاتی در کردستان می دانم. جوان بیکار، مورد هدف این گروه ها شده و آنها را به امید زندگی بهتر فریب می دهند.
.
بیشتر بخوانید: