به گزارش کوردپاریز، وقتی که انتظار امیدوارانه ای نوبت خانواده ها برای فرزندانشان در ۱۸۱ امین روز ادامه دارد، دو خانواده دیگر در تحصن شرکت کردند. به همراه این خانواده ها شمار خانواده های شرکت کننده در تحصن به ۱۰۲ خانواده رسید.
انتظار امیدوارانه ای خانواده هایی که به علت ربوده شدن فرزندشان توسط پ.ک.ک جلوی ساختمان حزب دموکراتیک خلقها تحصن کردند، ادامه دارد.
به تعداد خانواده های تحصن کننده روز به روز افزوده می شود. کامیله کوچوکداغ که برای شرکت در تحصن از آغری آمده است، اظهار کرد که پسرش انگین به خودش زنگ زده و گفته است که می خواهد بیاید ولی نمی تواند بیاید.
کوچوکداغ، با اشاره به اینکه پسرش هنگام ۱۵ سالگی اش توسط عناصر پ.ک.ک به کوه برده شد، گفت: در تلویزیون پسرم را دیدم. با پسرم تماس برقرار کردم. به من گفت که می خواهد بیاید ولی نمی تواند. خداوند حق من را به آنها نگذارد. پسرم، بیا و برگرد. چشمم به راه توست.
آلتون بوزکورت، که برای شرکت در نوبت فرزند از کوجاالی آمد، گفت: ۹ ماه است که از پسرم خبری نداریم. یک ماه به عروسی اش مانده بود. با براردش کار می کرد. برادرش به ما گفت که گم شده است. نامزدش را نیز به کس دیگری دادند. پسرم هر کجا که باشد بیاید و تسلیم شود.
