احزاب کردی و حزب عدالت و توسعه، فقط در ایام انتخابات در پی حل مطالبات کردها هستند و پس از آن، حتی وجود منطقه‌ای به نام کردستان را نفی می‌کنند.
به گزارش کورد پاریز، کردها ایرانی هستند و در طول تاریخ بخش‌های بزرگی از کردستان ایران از آن جدا شده و به امپراطوری عثمانی پیوست. اکنون نیز آن بخش جدا شده از ایران، بین عراق، ترکیه و سوریه تقسیم شده، اما قوم کُرد هنوز هم در حوزه تمدن ایرانی قرار دارد. عنوان «کردستان» به معنی محل سکونت کردها است و در ایران به صورت رسمی استان کردستان نیز وجود دارد. اما در ترکیه علی رغم وجود جمعیت قابل توجه کُرد، دولت حتی کلمه کردستان را نیز قبول نمی‌کند. اما گاهی صرفا با اهداف تبلیغی از آن نام می‌برد. در آخرین مورد، بن علی ییلدرم، نخست وزیر سابق و نامزد کنونی شهرداری استانبول (از حزب عدالت و توسعه وابسته به اردوغان)، در بازدید از دیاربکر اعلام کرد در اوایل تشکیل دولت ترکیه، مصطفی کمال از کلمه کردستان نیز استفاده می‌کرد. هدف وی از این سخنان نیز جلب آرای کردهای استانبول است. این امر، یعنی استفاده ابزاری از کردها. این رویکرد دوگانه دولت ترکیه سبب شده تا روزنامه‌نگار تُرک دنیز زیرک، از حزب جمهوریخواه، اعتراض کند و بگوید: « بالاخره کردستان وجود دارد یا نه، حزب عدالت و توسعه یکبار برای همیشه این کلمه را تعیین تکلیف نماید. ییلدریم می‌گوید کردستان وجود دارد، در حالی که اردوغان چندی پیش می‌گفت هر کسی کردستان می‌خواهد به شمال عراق برود. چون در ترکیه همه فقط ترک هستند».
البته احزاب به اصطلاح کردی نیز در این قضیه به اندازه دولت ترکیه مقصر هستند. آنها نیز کردها را صرفا برای جنگیدن و رای می‌خواهند و کوچکترین علاقه‌ای به فرهنگ و زبان کردی ندارند. به عنوان مثال “سزائی تمللی”، رئیس حزب دموکراتیک خلق‌ها (HDP) ترک است. او در فضای قبل از همه‌پرسی استقلال توسط بارزانی در سال ۲۰۱۷، در صفحات شخصی خود به طور علنی به کردها و بارزانی توهین می‌کرد. اما پ.ک.ک او را به عنوان رئیس HDP انتخاب کرد. آقای تمللی همانند سران قندیل نشین پ.ک.ک به دادن وعده‌های پوچ به هواداران حزبش عادت کرده است. وی همراه خانم “پروین بولدان”، قبل از انتخابات شهرداری‌ها فریاد می‌زد مردم به ما رای خواهند داد و قیم‌های شهرداری وابسته به اردوغان را کنار خواهند گذاشت. اما نتیجه انتخابات نشان داد فقط ۴ درصد مردم به HDP رای دادند! حتی شرناخ پایگاه سنتی پ.ک.ک نیز به HDP رای نداد و این رای منفی به گفته بسیاری از کارشناسان «نه» بزرگ مردم به خشونت پ.ک.ک بود. پ.ک.ک از طریق شهرداری‌های وابسته به HDP تمام امکانات شهرداری را بسیج کرد تا جنگ خندق به راه بیندازند و مردم با رای خود پ.ک.ک و نماینده آن را طرد کردند.
اکنون که انتخابات استانبول باطل اعلام شده و قرار است نامزدهای HDP نیز در آن شرکت کنند، آقای تمللی مدعی شده در این شهر نیز قیم‌های وابسته به اردوغان را کنار خواهند زد، البته با رای مردم! اما با توجه به سابقه HDP این ادعایی بیش نیست و فقط با هدف خوراک تبلیغاتی برای هواداران حزبی است و مردم در عمل به خشونت رای نمی‌دهند.