پ.ک.ک برای تامین منابع مالی، به شدت به قاچاق مواد مخدر و انسان، اخاذی و آدم‌ربایی وابسته است که اخیرا از حقوق کارمندان اداره خودگردان شمال سوریه نیز اخاذی می کند.

به گزارش کورد پاریز، مهم‌ترین ستون بقای هر سازمان تروریستی، قطعا منابع مالی آن است. گروه پ.ک.ک نیز در طی چهار دهه گذشته با داشتن هزینه‌های سنگین تامین تدارکات و تسلیحات برای اعضای خود، تلاش کرده تا منابع مالی خود را حفظ و به روز نماید. شوروی سابق، بلغارستان، یونان و برخی کشورهای بلوک چپ، در مقطعی حامیان دولتی پ.ک.ک بودند. امروز به این لیست باید نام امارات متحده عربی و ترکیه را نیز اضافه کرد که قصد دارند از طریق شاخه ایرانی پ.ک.ک یعنی پژاک به ایران ضربه بزنند. قاچاق مواد مخدر و انسان، تخریب و سرقت اموال عمومی و خصوصی، اخاذی، آدم‌ربایی، اخذ مالیات غیرقانونی و مالیات از قاچاقچیان مواد مخدر، شیوه‌های جدید تامین مالی پ.ک.ک هستند.

پس از بحران سوریه در سال ۲۰۱۱ و ایجاد خلا قدرت در آن منطقه، پ.ک.ک با پوشش حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د.) کنترل مناطق کردنشین سوریه را به دست گرفت و سپس سه کانتون خودخوانده در آن تاسیس نمود. پ.ی.د. مدعی است حکومت می‌کند و مستقل است. اما این ادعا زمانی رد می‌شود که بدانیم از آغاز بحران سوریه تاکنون حقوق همه کارمندان توسط دولت مرکزی سوریه تامین می‌شده است. لذا این ادعاهای پ.ک.ک و پ.ی.د فقط یک نمایش تبلیغاتی است.

در تازه‌ترین تحول در مورد اخاذی توسط پ.ک.ک، اداره خودگردان وابسته به پ.ک.ک در کردستان سوریه اعلام کرده از این پس همه کارمندان باید بخشی از حقوق خود را به عنوان مالیات به آن بدهند. مردم در واکنش به این اقدام پ.ک.ک آن را غارت می‌دانند چرا که مالیات در تمام نظام‌های اقتصادی دنیا تعریف دارد و دولت در قبال ارائه خدمات از مردم مالیات می‌گیرد. اما این اداره خودگردان نه دولت است و نه رسمی ‌و در عین حال مالیات حقوق کارمندان در دمشق حساب می‌شود. این در حالی است که اداره خودگردان نه تنها خدماتی را به مردم ارائه نکرده بلکه با تحمیل ایدئولوژی “عبدالله اوجالان” بر مردم آنها را به ستوه آورده، منتقدان را زندانی و شکنجه می‌کند و حتی به قتل می‌رساند، کودکان را به اجبار برای سربازی به عضویت در می‌آورد و در قبال این نیز از کارمندان مالیات می‌گیرد تا برای خرید سلاح به قندیل بفرستد.