- سایت خبری تحلیلی کورد پاریز | KURDPAREZ - https://kurdparez.com -

نقش و جایگاه والدین در ایدئولوژی و افکار اوجالان

در طول تاریخ هیچ یک از شخصیت های مهم حزبی و اپوزسیونی  برای رسیدن به قدرت از خانواده ی خود سوء استفاده نکرده است وآنان را ابزاری برای تلیغ افکار پلید خود نکره ، ولی عبداالله اوجالان رهبر خود انتصابی فرقه پ ک ک و پژاک برای سوءاستفاده از زن، پدر خویش را  چنان تخریب  می نماید که هیچ انسان عاقلی چنین رفتاری از خود نشان نمی دهد . اوجالان در عوض با تعریف از مادر خود بدنبال دستیابی به اهداف خود می باشد.

اوجالان ،مادرش و نقش وی را در تربیت اش سخنان بسیاری به زبان آورده و او را به عرش آسمان برده است . ولی برعکس پدرش را فردی بی اراده و مفلس می داند که حتی از عهده ساده ترین کارها نیز بر نمی آمد. اوجالان در مصاحبه با یالچین کوچوک-فردی که سال گذشته افشا کرد چگونه دستورات ارگنکون را برای اوجالان می برد – مادرش را زنی بسیار توانمند معرفی می کند و خود را مدیون او می داند.
اگر این را در کنار صدها بار تکرار حرف های اوجالان درباره قدر و منزلت زن و عدالت و انسانیت و کلمه هایی از این قبیل بگذاریم با یک مورد عینی و واقعی می توان خط بطلان بر تمام گفته های اوجالان در این زمینه کشید. عثمان اوجالان بردار عبدالله که سال ها عضو شورای رهبری پ ک ک بوده در مصاحبه با سایت اوستا کرد حرف هایی را بر زبان آورد که خط بطلانی بر اظهارت عبدااله اوجلان می کشد.

ترجمه دقیق آن را در اینجا می آوریم .عثمان اوجالان در مصاحبه با سایت اوستا کورد چنین می گوید :
“مادرم بیماری دیابت داشت و هر دو پایش را از دست داد.عبداالله حتی یک بار هم حالش را نپرسید و نگفت او را برای درمان جایی ببریم. مادرم وفات کرد  عبدالله اوجالان  نگفت به مادرم برسید ببرید پیش دکتر و معالجه اش کنید.خواهرم حوا نیز فاطمه هم همین طور همان بیماری را دارند عبداالله  به آنها توجه نمی کند.من گاهی در حد توانم به آنها کمک می کنم.اگر عبدالله اوجالان  این همه دم از حمایت از حقوق زنان می کند باید اول از مادرش حمایت می کرد و باید از خواهرانش حمایت کند.”
لذا با توجه به آنچه در این مختصر گفته شد و با بررسی های صورت گرفته و اظهارات شواهد عینی در طی سال های گذشته و به ویژه اعضای فراری بر همگان مسلم است عبدالله اوجالان با عوام فریبی در حوزه زن در واقع زمینه سواستفاده از زنان و دختران را فراهم آورده و پ ک ک، پژاک و دیگر شاخه های پ ک ک نه تنها ماوایی برای زنان و دختران نیستند بلکه زندانی با حصارهای بلند هستند که بسیاری توان فرار از آن را ندارند. اعترافات عثمان اوجالان بهترین گواه برای رد ایدئولوژی و افکاراوجالان می باشد.
آنچه در پ ک ک رخ می دهد با روحیات زنان هیچ سازگاری ندارد. آنها به جای قلم، کلاس های هنر، نقاشی و موسیقی در برابر آفتاب و سرما همراه مردان بارهای سنگین بر می دارند و همزمان شب و روز با اسلحه هستند که روحیه خشنی در آنها ایجاد می کند.